Chromecast: jario erreproduktore merkea

Kontrakoa lirudikeen arren, batzuetan oso gogorra da teknopaton bizimodua. Opariak jasotzeko sasoiak iristen direnean: urtebetetzea, gabonak… beti mantra berbera entzun behar: “joe majito, eske zaila da zuri opariak egitea, e?”. Eta ez da gezurra, aitortu beharra dago: gustuko azken trepeta garestiegia da gehienetan eta, hala ez bada, ahal bezain pronto erosi dugu. Baldintza horietan, egia da, zaila da opari egokia aukeratzea.

Horregatik harritu nau Olentzeroren aurtengo paketetxoak: Googlek 2013ko udan aurkeztu zuen Chromecast multimedia erreproduktorea. Aspalditik nenbilen atzaparrak halako baten gainean jartzeko gogoz, eta hara non, ikazkinak eman didan horretarako parada.

Zer den Chromecast… eta zer ez

Esan behar dut trastearen kontzeptuak berak apur bat harritu eta lekuz kanpo utzi nauela -ai, teknopatok ere zahartzen garen seinale!-. Hara: gailuaren itxura ikusita (pendrive bat baino apur bat handiagoa da, apur bat soilik), eta Googletik datorrela jakinda, espero nuen Android ordenagailu txiki bat izango zela, telebistara konektatu eta hura tablet erraldoia bihurtuko zuen gailua, bere Android aplikazio, Play Store, teklatu birtual eta abarrekin. Argazkiak eta bideoak sartzeko MicroSD zirrikitua ere izango zuela espero nuen eta, akaso, urrutiko aginteren bat, gailua gobernatzeko.

Bada: oso oker nenbilen: Chromecast ez da ‘Android stick’ horietako bat. Ez dizu Android erakutsiko egongelako telebistan. Alferrik saiatuko zara Breaking Bad edo Goenkaleko kapitulu bat Chromecastean gordetzen. Ez, ez du biltegiratze espazio propiorik, ez MicroSD zirrikiturik, ez USB porturik. Wifi bidez ematen dizkiozun multimedia edukiak erreproduzituko ditu soilik, internet zein sare lokaletik.

Gailua definitu beharko banu, esango nuke Chromecast multimedia jario erreproduktorea dela. Irudiak, audioa eta bideoa har ditzake wifi bidez, eta zure telebistan erreproduzitu.

Nolakoa da?

Esan bezala, Chromecastek USB pendrive handi samar baten tamaina dauka, eta egia esan, kanpotik behintzat ezin sinpleagoa da. Mutur batean HDMI konektorea, telebistan entxufatzeko, eta bestean, ‘ipurdian’, LED argitxo bat, fabrikako egoerara bueltatzeko botoi bat, zorte apur batekin sekula sakatu beharko ez duzuna, eta microUSB ataka bat. Hortik hartzen du gailuak funtzionatzeko behar duen argindarra.

Argindar hori kutxan aurki daitekeen kargadoreaz eman diezaiokegu edo -askoz egoki eta eraginkorrago- gure telebistaren USB ataka batetik, kutxan topatuko dugun USB kablea erabiliz. Chromecasta telebistako HDMI portura eta USB atakara edo argindar egokigailura konektatuta, argitxoa piztuko zaio, eta konfiguratzeko prest gaude.

Konfigurazioa eta kontrola

Chromecast konfiguratu eta kontrolatzeko, derrigorrez beharko duzu beste gailu bat: Android zein iOSdun telefono edo tableta, edo bestela PC edo Mac bat. Lehen konfigurazioa egiteko, Chromecast aplikazioa jaitsi beharko duzu zure gailura (Android, iOS, Windows, Mac OS X). Konfigurazioa sinplea da: gailua identifikatu telebistako pantailan erakutsiko dizun zenbakiaren bidez, etxeko wifiaren sarbide datuak eman, Chromecast-a bera ‘bataiatu’… eta listo, prest daukagu trepetatxoa lanean hasteko.

Zer egin dezake?

Behin oinarrizko konfigurazioa eginda, uste dut ideia nagusia dela gure telebista eskuko gailuaren urruneko pantaila bihurtzea. Androiden, esaterako, badira hainbat multimedia aplikazio bateragarri. Youtube aplikazioan, adibidez, sakelakoan aukeratu dezakegu zer bideo ikusi nahi dugun eta, aplikazioa gure Chromecastarekin konektatu ondoren, telebistan hasiko da erreprodukzioa. Une horretatik aurrera, telefonoa amatatu ere egin dezakegu nahi izanez gero, eta erreprodukzioak telebistan jarraituko du.

Egin dezakegun beste gauza bat da pantaila konpartitzea: eskuko gailu batean bagaude, Chromecast aplikazioaren Pantaila bidaltzeko botoia erabili, eta eskuko pantailan egiten dugun guztia telebistan ere ikusten hasiko gara. Ordenagailuan baldin bagaude (Windows edo Mac soilik), Chrome nabigatzailea instalatu behar dugu, eta haren barruan GoogleCast gehigarria. Une horretatik aurrera, nabigatzaileko edozein fitxa, edo ordenagailuaren pantaila osoa ere partekatu ahal izango dugu. Chromeren helbide barrara arrastatzen dugun edozein artxibo ere (pelikulak, adibidez) Chromecastera bidal dezakegu (beti ere Chrome erreproduzitzeko gauza bada).

Hor zehar deskargatutako artxiboak Chromecasten erreproduzitu nahi badituzu, multimedia zerbitzari txiki bat muntatu beharko duzu zure ordenagailuan. Ni neu Plex izenekoa probatzen nabil egunotan, eta oso ondo dabil. Eskema erraza da:

• Instalatu Plex zerbitzaria ordenagailuan (dohainik), sortu kontu bat, eta konfigurazioan, adierazi non dituzu Chromecast bidez ikusi nahi dituzun irudi, bideo eta audioak.
• Instalatu Plex morroi aplikazioa zure sakelako edo/eta tabletean, eta sartu ordenagailuan erabili duzun kontu berarekin.
• Aukeratu sakelakoan zer artxibo ikusi nahi duzun
• Konektatu zure Chromecastarekin
• Erreproduzitzeko botoiari eman

Handik aurrera bideo trafikoa ordenagailutik Chromecastera doa zuzenean. Sakelakoa amatatu ere egin dezakezu. Pizteko motibo bakarra izan daiteke erreprodukzioa pausatu edo aurrera/atzera egin nahi izatea. Sistema oso ondo dabil, artxibo formatu asko eta asko onartzen ditu (azpitituluak eta abarrak ere bai). Ikusi diodan arazo bakarra da sakelako erreproduktorea ordainpekoa dela. Baina tira, uste dut merezi duela.

Laburbilduz

Asko harritu nau gailuak eta haren kontzeptuak. Hasieran arraroa egiten bada ere, azkenean erosoa ere bada, adibidez, deskargatutako pelikulak ordenagailutik erreproduktorera kopiatzen ibili behar ez izatea. Ordezko egokia izan daiteke zaharkituta geratu zaizun multimedia erreproduktorerako. Aurkezpenak egiten ibiltzen bazara, Powerpoint proiekzioak egiteko ekipo arin gisa balio dezake: zure sakelako edo tabletarekin abtera eraman dezakezu Chromecasta, aurkezpena egin beharreko lekuan HDMI sarrera duen gailurik izanez gero.

Kontrako faktoreak izan daitezke Wifiarekiko ezinbesteko menpekotasuna, hobe duzu wifi router ona izatea, eta interferentziarik gabeko etxea! Artxibo zerbitzari bat derrigorrez muntatu beharra ere puntu negatiboa izan daiteke, eta -noski- Googleren produktua izanda, ziurtzat eman daitekeela erabiltzen den bakoitzean erabiltzailearen inguruko informazio mordoa jasotzen duela Googlek. Baina tira, 35 eurotan nekez topatuko duzu parekorik merkatuan!